wniosek o przekwalifikowanie działki rolnej na budowlaną wzór
Dzień dobry! Posiadam nieruchomość rolną (więcej niż 15 lat) 1,01 ha grunty orne (też III kl) i pastwiska trwałe. W 2016 r. złożony został wniosek do gminy o przekwalifikowanie na działkę budowlaną, który został uwzględniony w studium, ale nie w MPZP. Ten nie wiadomo kiedy będzie zmieniany. Rozmyśliłam się jednak i chciałabym wybudować na niej …
Czego potrzebuję, by złożyć wniosek? We wniosku trzeba będzie podać: Dane Wnioskodawcy. Dane przyłączanego obiektu (numer działki, ew. adres.). Zapotrzebowanie na moc (czyli ile i jakich jednocześnie będzie można używać urządzeń elektrycznych) oraz przewidywany roczny pobór energii. Informacja ta znajduje się w projekcie domu.
Poniżej przedstawiamy 5 najbardziej istotnych zmian: 1. Wniosek. Wniosek o wydanie warunków zabudowy od 3 stycznia 2022 r. składany będzie w formie elektronicznej lub papierowej. W obu formach będzie też można złożyć mapę stanowiącą jego obligatoryjny załącznik. Urzędowy wzór formularza wniosku- jednolitego w całym kraju
Po złożeniu tego wniosku o zmianę z rolnej na budowlaną, jeden ze współwłaścicieli złożył do sadu wniosek o zniesienie współwłasności,w zaproponowanym rozwiązaniu wycenił tą działkę bardzo nisko i przedstawił ją jako rolną i chce ją dostać, w kw dalej figuruje jako rolna, jak sprawę takiej działki rozpatrzy sąd
Wszystko to oznacza, że swobodnie, bez ograniczeń można dzielić (i sprzedawać) grunty rolne i leśne na działki o powierzchni minimum 0,3 ha i większej. Oczywiście inaczej będzie, jeśli np. w planie miejscowym przewidziano, że dany teren przeznaczony jest na cele rekreacyjne z możliwością podziału na działki nie mniejsze niż np
Site De Rencontre Pour Homme Et Femme Gratuit. Posiadam na terenach kolejowych nieruchomość – dawny dworzec, i chciałbym złożyć wniosek o przekwalifikowanie działki na tereny o innym przeznaczeniu. Zamierzam w ramach działalności gospodarczej prowadzić w tej nieruchomości wynajem krótkoterminowy apartamentów (5 oddzielnych apartamentów z kuchniami, każdy 4-osobowy, bez usług sprzątania, śniadań itd.). Aktualnie w gminie zatwierdzono zmianę studium uwarunkować i kierunków zagospodarowania przestrzennego i w odniesieniu do mojej działki jest zapis: „Dla realizacji obiektów obsługi turystyki, sportu i rekreacji w szczególności obiektów pensjonatowo-hotelowych wraz z niezbędnymi obiektami i urządzeniami towarzyszącymi oraz zielenią urządzoną. Projektowane obiekty kubaturowe powinny mieć dachy o kącie nachylenia głównych połaci w przedziale od 30 do 50 stopni. Wysokość obiektów kubaturowych nie może przekraczać 14 m od poziomu terenu. (…)”. Proszę o odpowiedź na kilka pytań: Jakie przeznaczenie terenów wpisać we wniosku, aby móc realizować powyższe założenia? Jeżeli w przyszłości chciałbym prowadzić w budynku restaurację, czy powinienem podać jakieś inne przeznaczenie terenu? Jak należy zakwalifikować taki obiekt? Jaką kategorię obiektu budowlanego posiada taki budynek z apartamentami (budynki zakwaterowania turystycznego)? Do jakiej kategorii zagrożenia ludzi (ZL1-ZL5) kwalifikuje się taki budynek? Definicja budynku a przeznaczenie na cele turystyczne Ustawa Prawo budowlane (Dz. U. 2016 r., poz. 290; dalej „ nie zawiera definicji „budynku mieszkalnego”, a jedynie definicję „budynku” oraz – w art. 3 pkt 2a – definicję „budynku mieszkalnego jednorodzinnego”. Jest to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku. Wprowadzenie ograniczenia wydzielenia powierzchni użytkowej do 30% ma zapobiegać budowaniu budynków jednorodzinnych, które w rzeczywistości mają pełnić funkcję wielorodzinną bądź użytkową. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych ustala z kolei kategorie obiektów, w których realizowane są usługi zakwaterowania dla turystów, jako: „1) hotele – obiekty posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z pobytem klientów; 2) motele – obiekty położone przy drogach, dysponujące parkingiem, posiadające co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych; 3) pensjonaty – obiekty posiadające co najmniej 7 pokoi, świadczące dla swoich klientów całodzienne wyżywienie; 4) kempingi (campingi) – obiekty strzeżone, umożliwiające nocleg w namiotach, samochodach mieszkalnych (campobusach) i przyczepach samochodowych, przyrządzanie posiłków, parkowanie samochodów, a także świadczące usługi związane z pobytem klientów; obiekty te mogą dodatkowo umożliwiać nocleg w domkach turystycznych lub innych obiektach stałych; 5) domy wycieczkowe – obiekty posiadające co najmniej 30 miejsc noclegowych, dostosowane do samoobsługi klientów oraz świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów; 6) schroniska młodzieżowe – obiekty przeznaczone do indywidualnej i grupowej turystyki młodzieżowej, dostosowane do samoobsługi klientów; 7) schroniska – obiekty zlokalizowane poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych, świadczące minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów; 8) pola biwakowe – obiekty niestrzeżone, umożliwiające nocleg w namiotach.” Według art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, wymaga ustalenia, w drodze decyzji administracyjnej, warunków zabudowy (chodzi o decyzję o WZiZT – popularną „wuzetkę”). Zobacz też: Wniosek o przekształcenie lokalu użytkowego w mieszkalny Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego Zgodnie z art. 71 ustawy – Prawo budowlane – przez zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części rozumie się w szczególności podjęcie bądź zaniechanie w obiekcie lub jego części działalności zmieniającej warunki bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotne, higieniczno-sanitarne, ochrony środowiska bądź wielkość lub układ obciążeń. Powyższa zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej – tj. do PINB i do starostwa/urzędu miasta. W zgłoszeniu należy określić dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane, opis i rysunek określający usytuowanie obiektu w stosunku do granic nieruchomości i innych obiektów istniejących lub budowanych na tej i sąsiednich nieruchomościach, z oznaczeniem części obiektu budowlanego, w której zamierza się dokonać zmiany sposobu użytkowania; zwięzły opis techniczny, określający rodzaj i charakterystykę obiektu budowlanego oraz jego konstrukcję, wraz z danymi techniczno-użytkowymi, w tym wielkościami i rozkładem obciążeń, a w razie potrzeby, również danymi technologicznymi, a także zaświadczenie wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności zamierzonego sposobu użytkowania obiektu z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo w braku tegoż planu miejscowego – decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie wykluczone jest także, że PINB zwróci się do Powiatowego Inspektora Sanepidu o oględziny miejsca i wydanie stosownej opinii. Zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania należy dokonać przed dokonaniem zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Zmiana może nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni, od dnia doręczenia zgłoszenia, organ administracji architektoniczno-budowlanej, nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji i nie później niż po upływie 2 lat od doręczenia zgłoszenia. Należy liczyć się ze sprzeciwem, jeżeli zamierzona zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymagać będzie wykonania robót budowlanych, objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę –tzn. np. w razie ingerencji w konstrukcję budynku i np. zmian układu ścian nośnych. Podobnie sprzeciw będzie, gdy zmiana naruszy treść decyzji o warunkach budowy i zagospodarowania terenu lub będzie mogła spowodować niedopuszczalne zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia, pogorszenie stanu środowiska lub stanu zachowania zabytków, pogorszenie warunków zdrowotno-sanitarnych albo wprowadzi lub utrwali bądź zwiększy ograniczenia lub uciążliwości dla terenów sąsiednich. Przeczytaj też: Obiekt kubaturowy definicja Brak zgłoszenia przekwalifikowania Zgodnie z art. 71a ustawy – Prawo budowlane – w razie zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części bez wymaganego zgłoszenia, organ nadzoru budowlanego, w drodze postanowienia, na które nie służy zażalenie, wstrzyma użytkowanie obiektu budowlanego lub jego części – z nałożeniem na inwestora obowiązku dostarczenia dokumentów, o których wyżej była mowa. W razie wykonania tego obowiązku ustalana jest tzw. opłata legalizacyjna. Do opłaty legalizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy – Prawo budowlane dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1, z tym że stawka opłaty podlega dziesięciokrotnemu podwyższeniu. Niewykonanie zaś tego obowiązku skutkować będzie wydaniem przez PINB decyzji w sprawie przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Rygoryzm ustawodawcy łagodzi nieco orzecznictwo sądów administracyjnych, bowiem ratio legis wprowadzenia art. 71 ustawy – Prawo budowlane był wzgląd na bezpieczeństwo publiczne rozumiane jako ochrona przed zmianami przeznaczenia obiektów budowlanych, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo ich użytkowników. Jednakże nie można, jak się wydaje, rozciągać zakresu zastosowania tego przepisu na przypadki, gdy wprawdzie dany obiekt/lokal/budynek użytkowany jest w nieco inny sposób niż poprzednio – przy zachowaniu zasadniczej jego funkcji. Takie nieuzasadnione rozciągnięcie zakresu zastosowania omawianego przepisu, zamiast pełnić funkcję ochronną – przy realnym braku zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego, mogłoby stanowić naruszenie zasad wynikających z innych przepisów prawa. W szczególności chodzić tu może o wyrażoną w art. 20 Konstytucji RP zasadę swobody działalności gospodarczej. Powyższego stanowiska co do braku konieczności zastosowania art. 71 ustawy – Prawo budowlane w sprawie zmiany budynku mieszkalnego na minihotel można by ewentualnie bronić, opierając się na wspomnianym już nieco liberalniejszym orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygn. akt II OSK 1395/14 z 26 lutego 2016 r. Sąd ten stwierdził, że „…zmiana sposobu użytkowania obiektu lub jego części sprowadza się głównie do potrzeby ustalenia, czy i w jakim stopniu podjęcie i zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności związanej z jego użytkowaniem wpływa na zmianę wymagań stawianych obiektowi, związanych głównie z bezpieczeństwem jego dalszego zmienionego sposobu użytkowania. Wymagania te zostały określone w przepisie art. 5 Prawa budowlanego i uwzględniają warunki wymienione w przepisie art. 71 Prawa budowlanego.”. Z kolei w wyroku NSA z dnia 13 września 2016 r. o sygnaturze II OSK 3028/14 – czytamy: „W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że literalne odczytywanie art. 71 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane nie daje pełnej odpowiedzi na pytanie, jakie zmiany w sposobie użytkowania obiektu budowlanego podlegają reglamentacji administracyjnej, polegającej na obowiązku uzyskania pozwolenia, a obecnie zgłoszenia. Podkreśla się, że konstrukcja legalnej definicji zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego opiera się na przykładowym wskazaniu sytuacji, które uznaje się za zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego, przy czym także te przykładowe sytuacje nie są jednoznaczne (wyrok NSA z 13 maja 2014r. II OSK 1532/13). Przy wykładni art. 71 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane należy uwzględnić, że stanowi on regulację ingerującą w prawo własności, a zatem wartość podlegającą konstytucyjnej ochronie (art. 6 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej). Uzasadnieniem ograniczenia tego konstytucyjnego prawa jest ochrona wyższych wartości, które zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane podlegają ochronie przy projektowaniu i budowie obiektu budowlanego. Ograniczenie swobody zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego przez uzyskanie pozwolenia (obecnie zgłoszenia ) ma na celu ochronę tych wyższych wartości już po wybudowaniu obiektu budowlanego, na etapie jego użytkowania. Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego może być uznana za odpowiadającą definicji zawartej w art. 71 ust. 2 ustawy – Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania decyzji z [...] stycznia 1998 r., jedynie wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo, że jej skutkiem może być zagrożenie wartości chronionych przez ustawę – Prawo budowlane. Przy wykładni art. 71 ust. 2 ustawy – Prawo budowlane należy zatem wyważyć interesy związane z ochroną wartości wskazanych w art. 5 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane z interesem właściciela obiektu budowlanego, w którym nastąpiła zmiana sposobu użytkowania. Ustalenie, czy w świetle tych wartości doszło do zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego jest szczególnie ważkie, gdy ma być to podstawą do zastosowania sankcji nieważności decyzji o pozwoleniu na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego.”. Wreszcie w wyroku NSA (do w Warszawie z dnia 27 września 2002 r. IV SA 2147/00, stwierdzono, iż: „Artykuł 71 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy wymaga wykonania zasadniczych, radykalnych zmian przeznaczenia obiektu budowlanego lub jego części w stosunku do stanu dotychczasowego, to znaczy dokonania przeróbki pomieszczenia z przeznaczeniem na pobyt ludzi, przeznaczenia do użytku publicznego lokalu lub pomieszczenia, które uprzednio miało inne przeznaczenie bądź było budowane w innym celu, w tym także przeznaczenia powierzchni mieszkalnych na cele niemieszkalne. W rozpatrywanym przypadku żadna z przytoczonych sytuacji nie wystąpiła. (…) Artykuł 71 ust. 2 prawa budowlanego nie zawiera co prawda pełnej definicji pojęcia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, w wyniku użycia zwrotu »rozumie się w szczególności«, ale z całą pewnością można przyjąć, że brzmienie tego przepisu oddaje główne intencje ustawodawcy w zakresie określenia granic reglamentacji ze strony organów administracji publicznej i nie może być pomijane przy ocenie, czy nastąpiła zmiana sposobu użytkowania. Fakt wyeksponowania pewnych zachowań dotyczących obiektu budowlanego lub jego części świadczy przede wszystkim o tym, że nie można każdego zachowania właściciela (lub zarządcy), wprowadzającego nawet korektę w substancji budynku lub jego części, czy też jej wykorzystywania traktować jako czynności uzależnionej od zgody organu administracji publicznej, jako zmiany sposobu użytkowania w rozumieniu art. 71 Prawa budowlanego (...).” Zobacz również: Najem krótkoterminowy definicja Budynek mieszkalny i najem Biorąc pod uwagę powyższe dywagacje – można pokusić się o twierdzenie, że jeśli w budynku mieszkalnym jest zachowana funkcja obiektu jako mieszkalnego, a najem stanowi jedynie minimalną jego część – to wówczas nie mamy do czynienia z trwałą zmianą wymagającą zgłoszenia, jeśli jednak nastąpiła zmiana przeznaczenia budynku z funkcji wyłącznie mieszkalnej na częściowo usługową (przekraczającą 30% powierzchni całkowitej budynku), należy dokonać zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Dla inwestycji łączących w sobie cechy obiektów mieszkalnych i usługowych znaczenie będą miały postanowienia planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy. Jeżeli dla danego obszaru dopuszczalna będzie jedynie zabudowa usługowa, w szczególności jeżeli mogą tam powstawać wyłącznie obiekty hotelarskie, budynek będzie musiał spełnić wymagania stawiane dla tego rodzaju inwestycji. Jeżeli natomiast w określonym miejscu może powstać jedynie budynek mieszkalny, budynek będzie musiał spełnić wymagania techniczne dla budynku mieszkalnego. W wypadku, kiedy studium uwarunkowań i kierunkowych zagospodarowania przestrzennego określa, iż działka przeznaczona jest dla obiektów obsługi turystyki, zasadne wydaje się twierdzenie, iż we wniosku należy określić dane tereny jako tereny usługowe polegające na świadczeniu usług turystycznych i gastronomicznych. We wniosku powinny znaleźć się również informacje o przeznaczeniu terenu także na działalność gastronomiczną. Działalność taką musi przewidywać sposób użytkowania budynku. Kwalifikacja przeznaczenia budynku Z uwagi na fakt, iż opisywany przez Pana rodzaj budynku trudno zakwalifikować do kategorii budynku mieszkalnego określonego w ustawie z dnia 1 lipca 1994 Prawo budowlane (z uwagi na fakt wydzielenia więcej niż dwóch lokali), jak również do którejś z kategorii obiektów określonych w art. 36 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (w tym obiektu hotelarskiego)– w moim przekonaniu – najbardziej zasadnym będzie wystąpienie z żądaniem wydania zaświadczenia na podstawie art. 217 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego do organu administracji publicznej celem określenia stanu prawnego i uzyskania urzędowego potwierdzenia odpowiedniej kategorii takiego budynku. Przepis powyższy stanowi, że każda osoba może ubiegać się o zaświadczenie – ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni. Według mnie właściwy adresatem byłby tutaj Minister Infrastruktury i/lub Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego. Z kolei zgodnie z postanowieniami § 209 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – w mojej ocenie budynek taki należy zakwalifikować do kategorii ZL V z uwagi na fakt, że nie będą to pomieszczenia dla osób stale tam przebywających. Jak już wcześniej wspomniałem, brak jest w Prawie budowlanym pozytywnej definicji „budynku mieszkalnego wielorodzinnego”, natomiast można wyprowadzić definicję negatywną, tzn. wszystkie budynki mieszkalne nie-jednorodzinne – to budynki mieszkalne wielorodzinne. Istnieje jeszcze definicja budynku „zamieszkania zbiorowego” – należy przez to rozumieć budynek przeznaczony do okresowego pobytu ludzi, w szczególności hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy, dom wycieczkowy, schronisko młodzieżowe, schronisko, internat, dom studencki, budynek koszarowy, budynek zakwaterowania na terenie zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu poprawczego, schroniska dla nieletnich, a także budynek do stałego pobytu ludzi, w szczególności dom dziecka, dom rencistów i dom zakonny (§ Rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie]. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” oznacza, że wyliczenie, które po nim następuje, ma niewyczerpujący charakter. Z drugiej strony mamy też definicję „budynku użyteczności publicznej” ( ww. Rozporządzenia) – należy przez to rozumieć budynek przeznaczony na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, oraz inny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny. Kierując się więc ostrożnością – zalecałbym wystąpienie o zaświadczenie do organu administracji architektoniczno-budowalnej celem upewnienia się, czy Pana budynek jest budynkiem mieszkalnym, użyteczności publicznej czy zamieszkania zbiorowego. Co do samego wniosku: wniosek w oparciu o art. 17 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dot. propozycji zagospodarowania określonego obszaru rozpatruje organ wykonawczy gminy przed sporządzaniem projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ustawodawca nie narzuca temu organowi zarówno sposobu, jak i formy rozpatrzenia tych wniosków. W tym zakresie powinien on jednak wydać zarządzenie. Nie ma przy tym przeszkód, by było to jedno zarządzenie zbiorcze, które będzie zawierało odpowiedzi na wszystkie wnioski, mogą to też być osobne zarządzenia co do każdego wniosku (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 7 października 2010 r., II SA/Bk 293/10). Wnioski do planu, o którym mowa w art. 17 ww. ustawy, rozpatruje organ wykonawczy gminy przed sporządzeniem projektu planu miejscowego. Ich nierozpatrzenie bądź też rozpatrzenie tylko niektórych z nich, jeżeli miałoby to istotny wpływ na późniejszą treść planu miejscowego, może stanowić naruszenie trybu jego sporządzania, skutkujące stwierdzeniem nieważności uchwały w sprawie uchwalenia planu miejscowego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Dzień dobry! Chciałbym postawić dom. Tata posiada działkę rolną o powierzchni 1,08 ha, do której złożyliśmy wniosek o przekształcenie na działkę budowlaną w 2013 roku i z niecierpliwością czekamy na przekształcenie. A z tego co się dowiedziałem w gminie, to ten wniosek sobie leży i czeka na swoją kolej. Dlaczego to tak długo trwa i czy jest jakiś sposób, żeby to przyspieszyć? Dziękuję. Pozdrawiam. Jeżeli nieruchomość objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego gminy, to zmiana przeznaczenia wymaga zmiany tego planu, a to może nastąpić zarówno za rok, jak i za 5 czy 10 lat, lub nigdy. Gmina zmieniając plan zagospodarowania przestrzennego kieruje się bardziej ogólnymi celami, jak kierunki rozbudowy miejscowości i zachowania klasy gruntów na danym terenie, ochrony przyrody itd., a Pana wniosek ma tylko takie znaczenie, że wskazuje, gdzie mieszkańcy chcieliby się budować. Jeżeli takich wniosków jak Pana w danym terenie będzie dużo, to przy najbliższych pracach nad zmianą planu zagospodarowania planiści zastanowią się, czy to właśnie danych terenów nie przekwalifikować na budowlane (w ten sposób wyznaczyć kierunek rozbudowy miejscowości), bo tak chcą mieszkańcy. I odwrotnie, jeżeli dane tereny są rolne i jeszcze dobrych klas, a Pana wniosek jest pojedynczym i wokół nikt takich wniosków nie składał, a w innych rejonach miejscowości są grunty, które bardziej nadają się na przekwalifikowanie, może się Pan nigdy nie doczekać zmiany przeznaczenia.
Zmiana przeznaczenia działki rolnej na budowlaną bardzo często jest długotrwałą procedurą. Jej powodzenie uzależnia się od wielu czynników. Kupując działkę rolną, należy mieć świadomość, że nie każdą działkę możemy „odrolnić”. Jeśli jednak wszystko się powiedzie, definitywne wyłączenie z produkcji rolnej może być kosztownym procesem. Gdy jest MPZP Przekwalifikowanie działki rolnej na budowlaną różni się w zależności od tego, czy dla terenu, na którym jest zlokalizowana działka, został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Istotne jest również to, jakie w tym akcie ustalono przeznaczenie działki. Informacji na ten temat można zasięgnąć w urzędzie gminy, na terenie której położona jest działka. Jeżeli w MPZP przeznaczenie działki określono jako rolne, konieczne jest doprowadzenie do zmiany treści. Wniosek o dokonanie takiej zmiany należy złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Taki wniosek nie będzie jednak stanowił zobowiązania organu do określonego działania. Stanowi on wyłącznie postulat zainteresowanego zmianą MPZP, co oznacza, że nie musi zostać rozpatrzony zgodnie z żądaniem. Nie sposób również określić, w jakim terminie organ gminy przystąpi do ewentualnej zmiany miejscowego MPZP. Z uwagi na koszty oraz czasochłonność sporządzania bądź aktualizacji MPZP, gminy nieczęsto inicjują związaną z tym procedurę. Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pozwoli na ubieganie się o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Dlatego należy zmodyfikować go w sposób, który będzie pozwalał na przekwalifikowanie działka na budowlaną. Decyzja o warunkach zabudowy Sytuacja przedstawia się inaczej, jeżeli teren, na którym położona jest działka, nie został objęty MPZP. Wówczas pierwszy krok to uzyskanie decyzji administracyjnej o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Taką decyzję wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, uzgadniając poszczególne kwestie z innymi organami. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: Co najmniej jedną działkę sąsiednią, dostępną z tej samej drogi publicznej zabudowano w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy. Dotyczą one zakresu kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Wliczamy w to gabaryty i formę architektoniczną obiektów budowlanych, linię zabudowy oraz intensywność wykorzystania terenu. Teren ma dostęp do drogi publicznej. Istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu wystarcza dla zamierzenia budowlanego. Wykonanie uzbrojenia terenu zagwarantowano w drodze umowy zawartej między właściwą jednostką organizacyjną a inwestorem. Teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo objęto go zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc. Decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi. Wyłączenie działki z produkcji rolnej Kolejnym krokiem umożliwiającym przekwalifikowanie działki rolnej na budowlaną jest wyłączenie jej z produkcji rolnej. Do powyższego może dojść w drodze działań faktycznych, poprzez zaniechanie prowadzenia na obszarze działki produkcji rolnej. Niemniej dla gruntów wysokiej klasy bonitacyjnej konieczne będzie uzyskanie decyzji starosty o zezwoleniu na wyłączenie z produkcji użytków rolnych. Dotyczy to między innymi użytków rolnych wytworzonych z: gleb pochodzenia mineralnego i organicznego zaliczonych do klas I, II, III, IIIa, IIIb; użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego. Pozostałe grunty wysokiej klasy bonitacyjnej to także grunty rolne wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2-10 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Wyłączenie części działki z produkcji rolnej na podstawie decyzji starosty może wiązać się z obowiązkiem uiszczenia jednorazowej należności oraz opłat rocznych. Zależą one od rodzaju planowanej inwestycji. Zgodnie z art. 12a ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, obowiązek uiszczenia należności i opłat rocznych związanych z wyłączeniem działki z produkcji rolnej nie dotyczy wyłączenia na cele budownictwa mieszkaniowego: do 0,05 ha w przypadku budynku jednorodzinnego; do 0,02 ha, na każdy lokal mieszkalny, w przypadku budynku wielorodzinnego. Wyłączenie z produkcji rolnej wskutek działań faktycznych lub uzyskanie ostatecznej decyzji starosty o zezwoleniu na wyłączenie z produkcji użytków rolnych otwiera drogę do uzyskania pozwolenia na budowę i możliwości rozpoczęcia tak długo planowanej inwestycji.
Autor: Edyta Lach, Kategoria: Prawo i finanseKupiłaś działkę rolną? Zamierzasz jednak postawić nieruchomość - wybudować dom? Sprawdź, jakie formalności należy spełnić, by przekształcić działkę rolną na o przekwalifikowaniu działki rolnej na budowlaną podejmuje burmistrz, wójt lub prezydent miasta. Ty zaś musisz złożyć odpowiedni wniosek w Urzędzie Gminy - w wydziale, który odpowiada za nieruchomości lub rolnictwo. Do wniosku należy dołączyć wypis i wyrys planu zagospodarowania przestrzeni, a także dokument stanowiący potwierdzenie posiadanego prawa własności wobec gruntu (może być to akt notarialny albo odpis z księgi wieczystej). Przekwalifikowanie działki jest bezpłatne. Opłaty dotyczą wypisu (ok. 50 zł) i wyrysu (ok. 200 zł) planu zagospodarowania przestrzeni. Zobacz też:
Nie jestem rolnikiem. Planuję nabyć od męża kuzynki (rolnika) działkę rolną w celu docelowego przekształcenia jej w działkę budowlaną i wybudowanie na niej domu jednorodzinnego. Możliwy jest zakup w 2 wariantach powierzchni, tzn. ok. 02 ha lub niewiele powyżej 0,3 ha. Jakie czynności powinien wykonać mąż kuzynki (rolnik), a jakie ja, aby skutecznie i zgodnie z przepisami przeprowadzić całą operację? Działki zlokalizowane są na gruntach V i VI klasy. Teren nie jest objęty MPZP. Mąż kuzynki wspominał, że musi wyodrębnić działki z większej powierzchni posiadanych gruntów (działek). Prosiłbym o wskazanie chronologicznie wszystkich czynności administracyjno-urzędowych do wykonania przez męża kuzynki i przeze mnie. Możliwość podziału działki rolnej Niniejsza opinia prawna zawiera analizę sytuacji oraz wskazanie odpowiedzi na zadane pytania w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego ( z 2019 r. poz. 1362 z późn. zm.), ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. z 2020 r. poz. 256 z późn. zm.) dalej jako: poglądy doktryny i orzecznictwa. Zgodnie z przepisami nabywca działki rolnej nie musi być rolnikiem, jeśli nabywa działkę mniejszą niż 1 ha. Nie jest to jednoznaczne z możliwością pobudowania domu na takiej działce. Pierwszym krokiem jest ustalenie, czy podział działki rolnej, o jakim Pan pisze, jest w ogóle możliwy. W tym celu należy sięgnąć do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 93 ust. 2a zasadą jest, że w przypadku braku planu miejscowego podział nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne, powodujący wydzielenie działki gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha, jest dopuszczalny, pod warunkiem że działka ta zostanie przeznaczona na powiększenie sąsiedniej nieruchomości lub dokonana zostanie regulacja granic między sąsiadującymi nieruchomościami. Art. 93 oznacza, że działki o powierzchni poniżej 0,3000 ha mogą być wydzielone: na powiększenie sąsiedniej nieruchomości, dla dokonania regulacji granic między sąsiadującymi nieruchomościami, w okolicznościach określonych w art. 95 (które nie mają zastosowania do niniejszej sprawy), pod drogi wewnętrzne. W praktyce oznacza to, że podział nieruchomości, w którego wyniku wydzielane są działki rolne (lub leśne) o powierzchni poniżej 0,3000 ha jest możliwy ale działki te nie mogą być zbyte na rzecz jakiegokolwiek podmiotu, lecz tylko na rzecz właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości sąsiedniej bądź wykorzystane w innym celu jaki wskazano powyżej. Ograniczenie to dotyczy działki rolnej w rozumieniu art. 92 (za nieruchomości wykorzystywane na cele rolne i leśne uznaje się nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości jako użytki rolne albo grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, a także wchodzące w skład nieruchomości rolnych użytki kopalne, nieużytki i drogi, jeżeli nie ustalono dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu). Jeśli nieruchomość nie spełnia tych warunków, np. zawiera różne użytki gruntowe, przepis art. 93 ust. 2a nie ma zastosowania, nawet pomimo wydzielenia z niej działki gruntu o powierzchni rolnej lub leśnej poniżej 0,3000 ha. Jeśli działka, o której Pan pisze, nie zawiera różnych użytków gruntowych, wydzielenie nowej działki rolnej powinno nastąpić dla powierzchni równej lub większej 0,3 ha. Zgodnie z art. 92 ust. 1 przepisów działu III rozdziału „Podział Nieruchomości”: nie stosuje się do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne (w przypadku braku planu miejscowego), chyba że dokonanie podziału spowodowałoby konieczność wydzielenia nowych dróg niebędących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych albo spowodowałoby wydzielenie działek gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha. Zobacz również: Wniosek o przekształcenie działki leśnej na rolną Wydzielenie działki o powierzchni większej niż 0,3 ha Stąd procedura wydzielenia działki rolnej powierzchni równej lub większej 0,3 ha nie podlega reżimowi ustawy o gospodarce nieruchomościami. Oznacza to, że wydzielenie takiej działki odbywa się w tzw. trybie geodezyjnym (bez wydawania decyzji o podziale). Właściciel nieruchomości składa na ręce geodety wniosek w sprawie podziału gruntu rolnego załączając: tytuł prawny do nieruchomości, wypis i wyrys z katastru nieruchomości, a w przypadku położenia nieruchomości na gruntach wpisanych do rejestru zabytków, również opinię konserwatora zabytków. Prawidłowo dokonany przez geodetę podział stanowi podstawę do zmian w Państwowej Ewidencji Gruntów. Po otrzymaniu informacji o wprowadzeniu zmian w operacie ewidencyjnym gruntów, właściciel nieruchomości powinien wystąpić do tego organu z wnioskiem o sporządzenie wypisu z rejestru gruntów i wyrysu z mapy ewidencyjnej nowo powstałej nieruchomości rolnej, a następnie dokonać niezbędnych zmian we wpisie do Księgi Wieczystej- ujawnić podział geodezyjny działek. Dopiero wtedy może nastąpić zakup tak wydzielonej nieruchomości. Umowa musi przybrać formę aktu notarialnego. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa przysługuje prawo pierwokupu. Wyjątek sytuacja, gdy nabywcą nieruchomości rolnej jest jednostka samorządu terytorialnego, Skarb Państwa, osoba bliska zbywcy. Art. 2 ust. 6 zawiera definicję osoby bliskiej” – i są to zstępni, wstępni, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, małżonek, osoby przysposabiające i przysposobione oraz pasierbowie. Niestety, mąż kuzynki według definicji ustawowej osobą bliską nie jest. Prawo pierwokupu nieruchomości rolnej KOWR może wykonać w ciągu miesiąca od otrzymania zawiadomienia o treści zawartej warunkowej umowy sprzedaży. Jeśli KOWR nie wykona prawa pierwokupu, stanie się Pan właścicielem nieruchomości. Budowa domu na działce rolnej Budowa domu na działce rolnej przez nierolnika wiąże się z kolejną procedurą administracyjną. Przepisów o odrolnieniu nie stosuje się do gruntów rolnych położonych w granicach administracyjnych miast. Na mocy art. 10a są „odrolnione” z mocy prawa. Nie jest to tożsame z możliwością pobudowania się na takiej działce. W razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego decyduje o tym decyzja o warunkach zabudowy. Procedura odrolnienia działki Procedura odrolnienia ma 2 etapy. Pierwszym jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, gdyż dla działki nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wniosek o jej wydanie składa się do urzędu gminy i może go złożyć także osoba planująca zakup danej działki. Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy „wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: 1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; 2) teren ma dostęp do drogi publicznej; 3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego; 4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1; 5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi”. Zobacz również: Niwelacja terenu na działce rolnej Wyłączenie działki z produkcji rolnej Dopiero po uzyskaniu takiej decyzji przejść można do etapu drugiego – czyli wyłączenia działki z produkcji rolnej. Na cele nierolnicze można przekazać przede wszystkim grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki, a w razie ich braku – inne grunty o najniższej przydatności produkcyjnej. Kategoria gleby oznaczona jako IV, V, bądź VI klasa nie wiąże się z koniecznością uzyskania zgody ministra na odrolnienie. Decyzji o wyłączeniu z produkcji rolnej wymagają użytki rolne klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzone z gleb pochodzenia organicznego. Decyzji o wyłączeniu z produkcji nie wymagają użytki rolne wytworzone z gleb pochodzenia mineralnego zaliczone do klas IV–VI. Wniosek składa się w starostwie powiatowym. Dopiero w tym momencie kończy się proces odrolnienia działki. Nadal nie oznacza to zgody na pobudowanie się na tej nieruchomości. Należy wystąpić o pozwolenie na budowę lub spełniając warunki Prawa budowlanego, budować na tzw. zgłoszenie. Koszty przekształcenia działki na budowlaną Jeśli chodzi o koszty – na obecnym etapie są one trudne do oszacowania i niemożliwe jest jednoznaczne ich określenie, ale z pewnością nie będą niskie. Koszty wydzielenia działki to koszty geodety, pozyskania dokumentów (wypisów, wyrysów), dokonywanych zmian w ewidencji gruntów, koszty wpisu do księgi wieczystej. Przy zakupie nieruchomości jest to taksa notarialna w zależności od wartości nieruchomości oraz koszty odpisów aktu. Po zakupie również powinien Pan złożyć wniosek o wpis nowego właściciela do Księgi Wieczystej. Kolejno dojdą koszty wydania warunków zabudowy i największy koszt- wyłączenia działki z produkcji rolnej. Opłata za wyłączenie z produkcji gruntów rolnych Zgodnie z art. 12 ust. 7 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych należność za wyłączenie z produkcji 1 ha gruntów rolnych wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego wynosi: dla kat. IVa – 204 015 zł, dla kat. IV b – 145 725 zł, dla kat. V – 116 580 zł i dla kat. VI – 87 435 zł. Do tego dochodzi opłata roczna liczona na tej podstawie. Opłaty roczne należy płacić przez 10 lat, a każda z nich wynosi 10% należności. Należność pomniejsza się o wartość gruntu, ustaloną według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości w obrocie gruntami, w dniu faktycznego wyłączenia tego gruntu z produkcji. W razie zbycia gruntów niewyłączonych jeszcze z produkcji obowiązek uiszczenia należności i opłat rocznych ciąży na nabywcy, który wyłączył grunt z produkcji. W razie zbycia gruntów wyłączonych z produkcji obowiązek uiszczania opłat rocznych przechodzi na nabywcę. W obu przypadkach zbywający jest obowiązany uprzedzić o tym nabywcę. Obowiązek uiszczenia należności i opłat rocznych, a w odniesieniu do gruntów leśnych również jednorazowego odszkodowania, nie dotyczy wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej lub leśnej na cele budownictwa mieszkaniowego: do 0,05 ha w przypadku budynku jednorodzinnego; do 0,02 ha, na każdy lokal mieszkalny, w przypadku budynku wielorodzinnego. Co do trwania całego procesu – z pewnością nie będzie krótki, co najmniej kilkumiesięczny. Choć zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego organ administracji powinien sprawę załatwić niezwłocznie, to załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej – nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania. Do tego należy doliczyć czas na uprawomocnienie się decyzji oraz obiegu korespondencji. Reasumując, wydzielenie, a następnie zakup i odrolnienie działki jest procesem czaso-, energo- i kosztochłonnym. Warto przemyśleć decyzję przed zakupem. Zobacz również: Budowa domu na działce rolnej przez nie rolnika Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
wniosek o przekwalifikowanie działki rolnej na budowlaną wzór